Przejrzyste Jezioro

Katara

[link widoczny dla zalogowanych]

Woda w jeziorze jest ciepła. Tafla cieczy nie jest wzburzona. Nad zbiornikiem wznosi się kamienny most porośnięty mchem. Przy jeziorze jest niewielka kamienista plaża. Siedząc w tym miejscu można oddać się medytacji.

Torak

Przylazł tutaj spokojnym krokiem. Ubrany był w dośc dziwny strój przypominajacy na pół policjanta i na pół ubranego w blache szeregowego. Usiadł gdzieś pod drzewem i wpatrywal sie w jezioro coś nucąc pod nosem jakąś piosenke.

Katara

Katara jak zawsze szła ze swoim łukiem na plecach. Weszła bez szelestu na drzewo. Nagle do jej uszu dobiegł jakiś szelest. Katara zaczęła się wspinać wyżej po chwili była na dogodnej pozycji. Naciągnęła na cięciwę strzałę i zaczęła celować. W postać siedząca na dole.

Torak

Chłopak usłyszał strzałę wyciaganą z kolczana oraz napinanie cięciwy,odwrócil sie w tamtą strone
- Witaj - powiedział i sie uśmiechnął do niej. Tak jego uśmiech był jak zawsze powalający na kobiety. Przeciągnął sie i spojrzał tamtej w oczy swoimi czerwonymi ślepiami.

Katara

Katara nagle znikneła. Użyła swojej mocy. Pojawiła się za nim. Nie zdążył się odwrócić. Przyłożyła mu ostrze do gardła. Starała się go nie dotknąć. Przynajmniej bezpośrednio. Mogła by go wtedy za szybko uśmiercić.

Torak

Chłopak sie usmiechnął. Złapal za jej nadgarstek,wykręcił go ze spokojem i zabrał jej sztylet po czym poprawił włosy oraz loki które mu opadły na twarz.
- Przepraszam, Torak jestem. A tak a propos, z jakiego powodu mnie atakujesz?-
spytał.

Katara

Katara syknęła tylko z bólu. Kiedy Torak wykręcił jej nadgarstek. Wykonała przewrót w przód tak ze postać chłopaka znalazła się na ziemi. A ona stała wolna. Wpatrywała się w niego intensywnie.
- Czego tu szukasz? -Zadała mu pytanie.

Torak

Ja? Ta kraina moim rzyciem jest. A przyszedłem nad Jezioro z nudów - powiedział. Chłopak zamienił się w czarną pumę po czym wstał i znow był chłopakiem. Uśmiechnął sie do niej
- Da sie wyczuć ze jesteś Przywódczyią Elfów - powiedział i usiadł jż jako dośc duży wilk o całkiem czarnej sierści.

Katara

Zmiennokształtny. No można powiedzieć ze z ich strony zagrożenie jest znikome.
- Możliwe. -Powiedziała do niego.
- A ty Zmiennokształtnych. -Dodała po chwili. Chowając broń. I tak mogła go załatwić jednym ruchem. Nikt bowiem nie mógł jej dotknąć.

Torak

Ten już siedział normalnie jako chłopak wpatrując sie jej w oczy
- Myślisz że nie ma zagrożenia jeśli chodzi o mnie? - spytał i zniknął pod ziemią.
Po chwili stałza nią
- To sie mylisz - powiedziałi znoów siedzał na swoim miejscu.

Katara

Nagle z pleców katary wyrosła para kruczoczarnych skrzydła. Elfka się na nich uniosła w powietrzu. Wyjęła z pochwy długi miecz.
- Jeszcze raz tak zrobisz. -Ostrzegała.

Torak

Chłopak zmieniłsię w prawdziwy,twardy głaz znikając pod ziemią. Chwile potem wyszedł z pod ziemi w bialym garniaku
- Ubranie przedewszystkim - powiedział i sie uśmiechnąl sam do siebie. Tak był potulny,spojrzal na Elfke
- Co ty taka jakaś neufna? - spytał.

Katara

- Nie dla ciebie ta informacja. -Powiedziała i wylądowała na ziemi.
Skrzydła zmieniły się w dym, który się rozwiał. Katara przyjrzała się uważnie Torakowi. Nie miała zamiaru być dla niego milusia. Tak to była cała Katara nieufna. Spojrzała na niego lustrując go uważnie. Była świecie przekonana że jest normalny.

Torak

Chłopak ponownie sie uśmiechnął
- Kobieto wyluzuj , ciesz sie życiem - powiedzial i znów siedział w tym samym ubraniu co przed chwilą. Urwał źdźbło trawy zacząłsię nim bawić,poprawił łuk i kolczan który bylna plecach po czym wyjął Sakse która była u pasa i zaczął nią ręcić na palcu.

Katara

I jak ona ma się wyluzować kiedy widzi potencjalnego wroga z saksą.
- Katara. -Powiedziała swoje imię. No dobra może jednak trochę kultury jednak ma. Usiadła na kamieniu który by częściowo zanurzony w wodzie.