Puszcza

Torak

Chłopak przysłuchiwał się wszystkiemu
- Leu a nie zapomniałaś o czymś ? - spytał. Miałna myśli walke z nią no ale cóż. Ciekawiło go czy ta sie kapnie o co mu cho no.zobaczy sie.

Lethanya

- Ahaaa... A o co w tym w ogóle chodzi?
Spytała przekrzywiając głowę. Nie rozumiała. Co to te dajmony?! Przychodzą same czy trzeba je złapać? Jeśli to drugie to Leu już rusza na polowanie!

Katara

Katara się uśmiechnęła.
- Dajmon to istota magiczna. Zazwyczaj jest to zwierzę zmieniające się w człowieka. Jednak nie da się go tak do końca zabić. Przynajmniej Aleka. To Dajmon musi ciebie znaleźć. -Powiedziała wyjaśniając jej
- No ja jej szukałem prawie 500 lat -Powiedział chłopak.

Lethanya

- Okej rozumiem.
Powiedziała promiennie się uśmiechając. Słysząc pytanie Toraka na wpół się przemieniła i przybrała tą samą postawę obronną co wtedy nad jeziorem.
- Koty rzadko zapominają.
Mruknęła szykując się do ataku.

Torak

Chłopak sie uśmiechnął.
-Dawaj kocie - powiedział siedząc cały czas na miejscu. Jak to sie mówiło,obona także jest atakiem. Po chwili zmienił się w ogromny metrowy głaz co mogło zdziwić dziewczyne. Tak to był jego tajny ruch.

Lethanya

- To jest nie fair!
Krzyknęła do niego. Po chwili jednak zdała sobie sprawę, że i on może grać nie fair. Z dzikim wręcz uśmiechem przemieniła się w całości w kota i podeszła do głazu a raczej na niego wlazła. Zaczęła ostrzyć sobie na nim pazury, z taką siłą, że zostawiała niewielkie wgłębienia. Miała też zapasowy plan drugi. Ale może nie będzie musiała zmuszać się do jego wykonania?

Torak

Chłopak szybko przemienił się wleżącego chłopaka.Na jego brzuchu leżał kot
- To sie teraz zabawimy - powiedziali zwinął się w kulkę zmieniając w coś na krztałt piłki a w środku była kocica. Zacząłsię szybko toczyć lecz po chwili był już szybującym w powietrzu orłem trzymającym kocice za przednie łąpy.

Lethanya

Kotka wysunęła pazury i wierzgnęła. Raz, dwa znalazła się na grzbiecie orła. Ugryzła go w kark i tak trzymając podrapała do krwi, przy okazji wyrywając mu pióra. Leu prychnęła ukazując kły po czym ugryzła ponownie. Tym razem prosto w tchawicę ptaka.

Torak

Orzeł tego nie czuł on i kotka zaczęli spadać w dół. Kiedy byli pare metrów nad ziemią ten zmienił się w materac nie pozwalając aby kotka sie nie połamała.
Zmienil się w chłopaka i wsiąkł w ziemię. Ciekawe jak go znajdzie Leu.

Lethanya

Leu zmieniła się na powrót w człowieka. Miała dość tej ciągłej przemiany.
- Gdzie ty żeś się podział?!
Warknęła Lethanya. Miała dość niemożliwości pokonania przeciwnika no i... Zaczęła się wściekać. Jak każda normalna kobieta.

Torak

Wyłonił się gdzieś obok niej
- Tutaj! - powiedzial i znów wchłonął pod ziemie. Robił tak kilka razy aż w końcu wyłoniłsię i ta go złapała. Przewrócił ją i trzymał , oczywiście był na górze lecz po chwili ta znalazla sie na gorze przygniatajac chłopaka.

Lethanya

- Wiesz, że to irytujące?
Spytała jak gdyby mówiła do małego dziecka, robiącego niestworzenie duży bałagan. Leu tupnęła nogą jak stara gospodyni i złapała się za głowę. Po chwili dało się słyszeć urywki jej ulubionej piosenki. Musiała odreagować.

Torak

Chłopakowi jakoś się udało wstać
- No dobra... Wygrałaś - powiedział i otrzepał sie z kurzu czy czegos innego. Po chwili zrobil jej psikusa i rzucil jej pod nogi dośc dużo kocimiętki. Wiedzial że ta sie na niego wkurzy albo ze sie rzuci na to co ma pod nogami.

Lethanya

- Nie traktuj mnie jak kota!
Wycedziła przez zęby. Kocimiętkę jej rzuca! Łaskę robi! Była już prawie u granic swojej wytrzymałości. Jeszcze chwila a zacznie się drzeć, i jakby nigdy nic sobie pójdzie. Cała Leu.

Torak

Chłopak usiadł spokojnie
- No dobra... Przepraszam cię Leu - powiedział. Umiałrozweselać ludzi ale nie wiedział czy sobie poradzi z Leu. O! Miał pomysł!! Podszedł do leu jako mała pantera i pomiałkując przepraszał.