Puszcza

Katara

Katara spojrzała na niego z podziwem. Czarne skrzydła były rzadkim darem. Elfka ruszyła barkami a z jej pleców również wyrosły kruczoczarne skrzydła.
- Ciekawe...posiadasz bardzo rzadki dar. -Stwierdziła. Cały czas się w niego wpatrywała. Tym razem mogła pozwolić sobie na kontakt wzrokowy. Spojrzała mu głęboko w oczy. Cały czas jednak pilnowała pozostałych. Z tego całego towarzystwa chyba tylko ona była ostrożna.

//ok ja też spadam//

Torak

// Nie wydaje mi sie żebyś miał zaakceptowaną KP//

Torak przyjrzał sie nowo przybyłemu
-Hmm... Elfen,żadkie imie - pomyślał. Zilustrował go od stóp do głów po czym się uśmiechnął przyjaźnie
- Witaj, zwą mnie Torak - powiedział cały czas mając uśmiech na twarzy. Poprawil pas po czym sie przeciągnął. Jego oczy zabłysły na czerwono.

Katara

Katara spojrzała na zmiennokształtnego. Nie ufała mu. Elfka rozejrzała się na boki. Tak czy ona tu komukolwiek ufała? Raczej nie. Cała elfka nie ma zamiaru nikomu ufać. Będą musieli sobie poważnie zasłużyć na jej szacunek.
- Tak... Będzie padało. -Stwierdziła patrząc w niebo.

Elfen Gold

- Tak... rzadki, a zarazem przydatny.
zamachał lekko skrzydłami.
- Moje skrzydła są trochę większe od twoich ponieważ są Archaanielskie, i mogę się wznosić w powietrze.
Uśmiechnął się, i rozejrzał a potem spojrzał w ślepia Katary, zaś następnie na niebo
i stanął pod drzewem.
Wyciągnął Katanę.

Katara

- W powietrze to ja się też mogę wznosić. -Powiedziała. Kiedy tylko Elf wyciągnął swój miecz ręka Katary odruchowo powędrowała do pochwy. Jednak nie dobyła Szerszenia. Jej skrzydła rozmyły się w czarną mgłę a Elfka się wpatrywała w klingę miecza.

Elfen Gold

Walnął Kataną o drzewo. - kropi - mruknął cicho i zaczął tak jakby podrzucać Kataną.
Czyli bawił się nią. Zgiął się lekko w tył a skrzydła schowały się lecz ladal podrzucał.
- Jak ja lubię się bawić bronią, szczególnie gdy wyczuwam wroga.
I zmienił minę na lekko zUą.

Katara

No dobra za dużo tego. Katara wyjęła Szerszenia i uniosła jego dwubarwne ostrze do góry. Zmierzyła uważnym spojrzeniem Elfena.
- Kto jest wrogiem? -Zapytała.
Odruchowo spojrzała po pozostałych zgromadzonych. Nie ufała nikomu z tego towarzystwa. I jak widać słusznie.

Sulfur

I wtem z ogromną prędkością przeleciało coś przed dziewczyną zabierając jej broń.
W dali było słychać śmiech - Buahahahahahaha. Wylądował niedaleko ich i wyciagnął jedną rękę w przód czekając na jakikolwiek atak.

Katara

- No nie. -Warknęła i tuż za nią rąbną w drzewo piorun. Z jej pleców wyrosły skrzydła. Elfka schylała się i wyjęła z butów dwa długie sztylety które zawsze tam nosiła. Trzymając je pewnie rzuciła tylko spojrzenie na elfa.
- Nie mogłeś powiedzieć wcześniej. -Powiedziała do niego.
- Ej ty! Oddawaj!-Krzyknęła do niego.
Jak na razie nie będzie go atakować. Nie wiadomo czy nie ma on jakiś cholernych mocy.

Elfen Gold

- Nie.. Teraz powiedziałem przed chwilą. Poznał po zapachu, że to zmiennokształtny.
Wyciągnął rękę z Kataną i machnął nią a wokół nich pojawiła się lekka mgła.
- gorzej dla niego. lepiej dla cb i dla mnie, chcesz moją bron?
spytał i dał jej przed ręce Katanę. Miał jeszcze inne moce więc może się nimi posłóżyć.
Zgiął się.
Skrzydła w ruch.

Sulfur

- Hahahaha.h.a.h.ah... Chyba śnisz.
Złapał sztylet w dłon i rzucił nią w stronę Katary sam wyciągnął 5 shuriken'ów, i 7 Kumai'i. Rzucił tym w stronę Katary i na koniec wyciągnął Miecz. Tak.. Bardzo ostry miecz który może śmiertelnie zranić.
Wzbił się w powietrze i jednym machnięciem ręki odepchnął dziewczynę i chłopaka ze skrzydłami na kilka metrów.

Katara

- Nie dam sobie radę, tylko mnie nie dotykaj. -Powiedziała przy okazji go ostrzegając. Wiedziała że pod czas takiego zamieszania może dojść do wypadku a jakoś nie uśmiechało jej się przejmowanie cześć Elfena na siebie.
Katara zniknęła więc wszystkie ostrza przeleciały bez robienia jej krzywdy.
- Jak ja tego nienawidzę robić. -Syknęła głośno. Wstała z ziemi. Odsłoniła swoje ręce. Wzbiła się w powietrze. Prezentowała się naprawdę idealni. Jako iż była zwinniejsza od niego wleciała za jego plecy sztyletami poraniła jego skrzydła. Zmiennokształtny wylądował z hukiem na ziemi. Katara stanęła w odległość 5 metrów od niego i powiedziała.
- Nie zmuszaj mnie do użycia mocy.

Elfen Gold

- Nie no..
Skupił się i wytężył słuch.
Teraz słyszał nawet każdy szelest.
Spojrzał w górę i również wzbił się w powietrze.
- Katara! Jakbys potrzebowała pomocy to wołaj!
krzyknął i tak latał sobie.

Sulfur

- Oj... do 100 wafelków.
skrzyżował ręce i w niesamowitym tempie zrobił jakieś znaki, a skrzydła już były uleczone.
Wzbił się w powietrze i złapał dziewczynę po czym zleciał w dół i rzucając nią o ziemię co spowodowało dosyć duży bół.w plecach.
I znów rzucił w jej stronę, ale tym razem 10 kunai'i i 20 shrukien'ów.
- Wierz mi! Nie pokonasz mnie!
rzucił jej sztyletem który poleciał prosto na nią.

Torak

Chłopak oglądał widowisko z poważną miną po chwili jednak się przeciagnął i wstał
z pnia po czym zmienił sie w wilkołaka który ma 6 metrów, złapał Sulfura w swoją umięśnioną łape podnosząc go z ziemi
- Uważaj sobie , troche szacunku dla Przywódcy Elfów i dla mnie - powiedzial po czym cisnął nim z calej siły o ziemie.